M.S. "Quayonge"

M.S. "Quayonge"
Mijn reisbrieven publiceer ik onder de naam "Quayonge", naar de boot, waarmee wij vele jaren over de Friese Meren, de Waddenzee en het IJsselmeer hebben gezworven.

zondag 13 juli 2014

20140713 Rügen




Impressie van een kort verblijf op


Rügen.


Van 9 tot 16 juni 2014 bezochten wij het Duitse eiland Rügen, dat ten noorden van Berlijn in de Oostzee ligt. Het eiland is via een vaste brug gemakkelijk te bereiken en heeft naar mijn gevoel hierdoor het eilandkarakter gedeeltelijk verloren.
Toeristen, die de sfeer van een Waddeneiland zoeken, kunnen beter niet naar Rügen gaan. Die sfeer troffen wij bijvoorbeeld wel op Öland aan, maar Rügen lijkt meer op een Duits vaste land met veel strand. Wel wekt het eiland een zeer landelijke indruk. Het heeft een mooie en gevarieerde natuur met veel landbouw, afgewisseld met bossen. Het leent zich uitermate goed voor het maken van fietstochten. Het terrein is iets geaccidenteerd, maar meestal toch nog wel te betrappen zonder (elektrische) ondersteuning.
Globaal gemeten is Rügen 60 bij 60 km groot met een paar grote meren binnenin. Autosnelwegen zijn  er (nog) niet en het wegennet is dan ook behoorlijk vol. Gelet op de periode, waarin wij er waren, vraag ik mij wel af, hoe het verkeer zich afwikkelt in het toeristisch hoogseizoen.
Thuis had ik de Campingplatz Lobbe als verblijfplaats uitgezocht. Het is een netjes uitgeruste en netjes onderhouden camping, die aan het strand ligt. Helaas is er reeds vanaf half zeven ’s ochtends vrij veel verkeergedruis. Ook bleek het bijna niet mogelijk om met de door mij gekochte toegang tot het internet, dit ook inderdaad te realiseren. Dit was voor ons aanleiding om de volgende dag nog eens goed op het eiland om te kijken naar een andere geschikte camping. Die hebben wij niet gevonden. Wij zijn dan ook in Lobbe gebleven, verder tot onze volledige tevredenheid.

Het strand bij camping.

Als je internetfaciliteiten belangrijk vindt – zoals ik – dan is het beter om je behoeften op dat vlak wat bij te stellen op Rügen en ook in de omgeving van Potsdam, waar wij later neerstreken. De ontwenningsverschijnselen kunnen het best worden bestreden met  het maken van mooie wandelingen en fietstochten en het neerstrijken op prachtige terrassen

Thiessow.
De borden bij de camping nodigden ons reeds uit om naar de markt in Thiessow te gaan. Gelet op de afstand – een kilometer of vijf – hebben wij dat tochtje per stalen ros (nog steeds zonder ondersteuning) ondernomen. Er loopt een mooi fietspad vanaf de camping heen, omgeven door bosschages. De veelvuldige strandovergangen duidden aan, dat je je begaf naar een “FKK-strand” al of niet ook toegestaan met honden of een “Textielstrand”: Voor mijn gevoel waren de FKK-stranden in de meerderheid.

Thiessow bleek een leuke plaats te zijn en de markt, die tweemaal per week wordt gehouden, een leuke markt met heel veel lokale- en streekprodukten.


Uitzicht vanaf de haven van Thiessow.



Een indruk van de markt.


Königsstuhl.
Eén van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Rügen is de Königsstuhl, een fraai uitzichtpunt boven op een krijtrots aan de noordoostelijke zijde van het eiland. Het is niet toegestaan om er met je auto naar toe te rijden. De parkeerplaats ligt ongeveer 3 km verwijderd van deze attractie, maar de wandeling door het fraaie bos maakt alles goed. Je kunt ook met een speciale bus vanaf de parkeerplaats naar de “stuhl” rijden. De toegang tot de Königsstuhl is niet gratis, maar de bezichtiging van het bijbehorende museum is bij de prijs inbegrepen.

Het koninklijke uitzicht …………..
In het museum wordt de vorming van het landschap over de periode van 145 miljoen jaren geleden tot heden uitgelegd. Niet alleen aan de geologische, maar ook aan de biologische aspecten wordt veel aandacht besteed. Bezoekers kunnen een rondleiding krijgen door het museum met ondersteuning van audiologische middelen. De toelichting werkt automatisch van vertrek tot vertrek. Ik vond het mooi gemaakt en heel instructief.  

Prora.

De Rügenaars zitten in Prora met een vervelende erfenis uit de Nazitijd, de Kolos van Prora. Het betreft een gigantisch groot, langs de kustlijn gebouwd hotelcomplex met een lengte van 4,5 kilometer, gebouwd vanaf 1936. De ontwerper heeft er diverse architectuurprijzen voor gewonnen. Het bevat 10.000 tweepersoons kamers. Het is nog steeds het langste gebouw van Europa. De kolos verkeert min of meer in staat van verval.
Hitlers bedoeling was de volgende: “Hij wilde, dat de arbeiders een  goede vakantie en genoeg vrije tijd kregen, opdat zij zich goed konden ontspannen. Hij wilde dat, omdat hij een volk met sterke zenuwen wilde. Want alleen met een volk dat zijn zenuwen beheerste, kon men waarlijk grote politiek bewerkstelligen.”

Het meeste staat nu leeg, al worden er dan ook de meest unieke dingen bedacht om toch maar functies te vinden voor de invulling van al die kubieke meters.

De Kolos van Prora.

Razende Roland.
Bijzonder en heel toeristisch is de stoomtrein “Rasender Roland” , die al denderend over het eiland oude tijden doet herleven.


Tsja, het is wel een stoomtrein en de uitstoot van verbrande kolen lijkt mij nu niet bepaald milieuvriendelijk. Het lijkt mij, dat hier twee zaken uit de Duitse aard wringen: de hang naar conservatisme en de hang naar een gezond milieu. Maar volgens mij wint hier de Hollandse koopmansgeest het van de “leer”.



Maar ach, hoe belangrijk is dit, als je een paar kilometer verderop het volgende tafereel kunt vastleggen.


Wow!!!  Hier versmelten natuur en cultuur. Dit zie je niet meer in Nederland. Weggespoten.


Sellin.
Je bezoekt Sellin natuurlijk voor de Seebrücke, het logo van de (oost)kust van Rügen. Maar de bijzondere en aardige architectuur – de zogenaamde Bäderarchitektur - van het stadje kan je niet ontgaan.

Een bijzonder pand in de hoofdstraat van Sellin.





En dan hier de Seebrücke. Het gebouw is diverse malen door ijsgang en brand verwoest, maar biedt een bijzondere aanblik.
|
Helaas waren de terrassen vol. Misschien, dat we er een eventuele volgende keer een duur pilsje gaan scoren.
Ik kon er nog het volgende van vinden:


Alt Reddevitz.

Gelukkig had ik goed opgelet bij de verkenning per auto van het eiland en een prachtig terras gezien. Nu de Seebrücke bezet was, gingen wij naar het (naar mijn mening tenminste next) mooiste terras van Rügen in Alt Reddewitz met uitzicht over zee.
Wij hebben er in alle rust een heerlijk glas wijn gedronken en kennisgemaakt met de flammkuchen.
Het is zo’n terras, waar je gewoon wilt blijven hangen en steeds maar weer wat bestelt om te kunnen blijven genieten van de sfeer.

Maar aan alles komt een eind en na het afrekenen besloten we nog de landtong van Alt Reddewitz af te rijden. Ik raad iedereen aan om dit te doen, met de auto of op de fiets: het is prachtig en de onderstaande foto getuigt hiervan.

Landtong Alt Reddevitz met aan weerszijden water.
Rügen: een prachtig landschap, mooie stranden, vriendelijke mensen met een vergelijkbare cultuur aan de onze, wel een beetje conservatief, maar misschien als gevolg van de communistische periode. Rügen, ook het strand van Berlijn. Rügen: landelijke rust (buiten de wegen).


Op naar Potsdam.

Hierna gingen wij op weg voor een kort verblijf in de omgeving van Potsdam. Dat viel nog niet mee. De uitgezochte camping bleek vol. De vriendelijke eigenaar wist voor ons een andere camping te regelen tegen hetzelfde goedkope ACSI-tarief. We moesten er wel met een veerpont voor over de Havel. Maar meer daarover in de volgende brief.


Ties Wierda


Foto’s: eigen foto’s

Zie voor meer reiservaringen mijn complete blog: www.quayonge.blogspot.com .