Lieve en beste allemaal,
Het is 11 uur zondagmorgen en Sven Kramer zal straks proberen om voor de derde keer in successie wereldkampioen allround te worden. Dat volg ik natuurlijk, want een mooie wedstrijd is nooit weg. Aan de andere kant is het wel zo, dat vanaf vandaag het weer sterk lijkt te verbeteren en we er dus op uit zouden moeten gaan, maar ik prefereer vandaag de buis. Zo mooi is het trouwens nou ook weer niet, want het is nog flink fris. Volgens mijn min/max-buiten/binnen temperatuurstation was het vannacht minimaal nog 6,2o C. En nu is het buiten, op de chassisbalk aan de noordzijde onder de caravan, 12,6 o C. Niet echt warm dus, maar aangezien de zon schijnt is het uit de wind toch lekker en in de voortent heerst nu gewoon een fijne kamertemperatuur. De barometer staat op 1024 hPa en dat is een mooie hogedrukwaarde. Op zoover.nl zijn de vooruitzichten ook prima, al wordt het niet echt warm de komende tijd. Mijn vuistregel, dat het hier 10 graden warmer is dan in Nederland, komt tot nu toe weer goed uit.
Zondagmorgen, 8 februari 2009 om 11.30 uur.
De vooruitzichten zijn dus goed, maar na de storm van de vorige vroege zondagochtend is het weer de afgelopen week aan de zeer matige, zo niet slechte kant geweest. Het was koud, bewolkt en regenachtig en er stond vaak een behoorlijk krachtige wind. Zeer in tegenstelling tot het vorige jaar hebben we hier al diverse malen het kacheltje erbij gehaald, vooral ’s avonds. Gelukkig is het wel vaak gelukt om nog een mooie (strand-)wandeling te maken.
Weerbeeld week 6.
Opklarinkje in week 6.
Bij de felle opklaringen zag het er meteen anders uit. Het weer was echter niet geschikt om in het achterland te gaan wandelen. Daarvoor was het veel te onbestendig. Zelfs nu hebben we wel een paar buien moeten trotseren.
De meeuwen vertrouwen het ook nog niet helemaal en houden zich gedeisd.
Deze kokkelvisser waagt ook nog een kansje. Maar gelet op de nog onrustige zee, gaat hij niet verder dan kniediep in het water.
Ook hier zingen de “Skuumkopp’n” (een shantykoor).
Paula is gelukkig weer herstellende van een venijnige griep en Peter en Paula zijn van plan om halverwege de komende week met hun nieuwe caravan te vertrekken naar Monte Gordo. Een heel goede reis gewenst en wij zien uit naar jullie aankomst!
De Portugezen proberen hun land (en zeker de toeristische gebieden) op te knappen en een mooi aanzien te geven. Dat moet je waarderen. Hun inzichten zijn echter niet altijd up-to-date en soms zelfs dom te noemen. Zo stonden er vorig jaar in het duingebied tussen Monte Gordo en Vila Real wegwijzers, waarvan de bordjes echter nog blanco waren. Deze bordjes werden dus beschreven met teksten als: “Moddergat 2677 km”, enzovoorts. Daar is nu wat aan gedaan. Om één of andere reden wijzen de bordjes echter allemaal dezelfde kant op. Dat is natuurlijk niet zo fraai. Grappig is dan om te zien, dat op de bordjes nog pijlen zijn gezet om de goede richting aan te geven. Ja, wat anders. Bij mij komt het echter knullig over.
Wat telt er: bordjes of pijltjes? (V.R. Sto. Antonio = Vila Real).
Verder is/wordt de weg tussen Monte Gordo en Vila Real en ook de westelijke toegangsweg van Vila Real opgeknapt en verfraaid. Prima hoor, mooi nieuw asfalt, een mooi halfverhard voetpad en daartussenin een groenstrook met boompjes en plantjes. Maar de indeling van de rijbaan is idioot. De fietsstrook ligt een paar centimeter hoger dan de hoofdrijbaan en is daarvan gescheiden door een halfronde betonnen rand. Als je dus per ongeluk op de hoofdrijbaan komt als fietser en je wilt weer snel terug naar je fietsstrook, dan loop je het risico – zeker bij nat
weer – dat je voorwiel slipt op die rand en dat je onderuit gaat.
Link fietspad!
Nou, tot zover maar weer voor vandaag. Hopelijk gaat het jullie allemaal verder goed.
Veel groeten, mede namens Hens,
Ties
