M.S. "Quayonge"

M.S. "Quayonge"
Mijn reisbrieven publiceer ik onder de naam "Quayonge", naar de boot, waarmee wij vele jaren over de Friese Meren, de Waddenzee en het IJsselmeer hebben gezworven.

zondag 19 oktober 2008

20081019 Cambrils

Cambrils, 19 oktober 2008


Lieve en beste allemaal,

We zitten al weer een dag of tien in Cambrils en ik kan niet anders zeggen, dan dat het ons prima bevalt. De temperaturen zijn aangenaam en we hebben niet al te veel slecht weer. Onze activiteiten beperken zich voornamelijk tot fietsen of wandelen langs de kust en de gewone huishoudelijke taken. Verder drinken we zo nu en dan een borreltje bij de buren en thuis ook wel. De bedoeling van het nazomeren komt er overigens volledig uit. Vandaag was het heerlijk zonnig en 22 graden C.

We denken natuurlijk ook aan jullie. Zo hopen we, dat het goed gaat met het verder herstel van Christien na haar galblaasoperatie en wensen we ook Cisca een blijvend heldere kijk op de wereld na haar staaroperatie. Overigens hoor je van veel ziekte en ellende bij de kamperende grijze golf. Vele mensen hebben al ingrijpende operaties achter de rug of zijn zelfs onder behandeling voor dodelijke kwalen. Men heeft de wil om zoveel mogelijk te genieten, “nu het nog kan”.
Gisteren was het een zeer regenachtige dag en we hebben gistermiddag dan ook gebridged met een Nederlands echtpaar. Ze kunnen het nog niet zo goed (als wij), maar het was zeer gezellig en de wijn erbij smaakte ook prima. De middag is omgevlogen. De uitslag: wij hebben alle vier gewonnen.

Tsja, dat was ook wat, toen wij afgelopen dinsdag na het boodschappen doen weer bij de caravan kwamen. We konden meteen aan het werk om de gevallen takken van en om de caravan te verwijderen en om onze parkeerplaats weer groenvrij te maken. De snoeiers trekken zich niet zoveel van de kampeermiddelen aan. Ze walsen overal over heen. Hopelijk zorgen ze ervoor, dat de dikste takken niet op de caravans komen. Ze zijn overigens wel goed geëquipeerd: ze hebben een hoogwerkertje en de snoeischaar werkt op druklucht. Het snoeien gaat uiteindelijk wel snel. De camping ziet er nu wel heel anders uit en we zitten nu meer in de zon, wat met de huidige temperaturen wel prettig is. Overigens blijkt nu ook, dat we de parasol niet voor niets hebben meegenomen.



De volgende foto is zaterdag, 18 oktober genomen en toont de verregende camping. Overigens ziet de camping er nu na het snoeien heel anders uit, dan toen we kwamen.,


Ter vergelijking nog even een foto van direct na onze aankomst op de camping.



Er loopt hier langs de kust een 10 kilometer lange boulevard met een gecombineerd fietspad bij Cambrils en Salou. Omdat alles op zeeniveau ligt, kun je ook gemakkelijk fietsen en het is gewoon heerlijk om er te vertoeven. Onderstaande foto toont het meest zuidelijke beginpunt van de boulevard.


De boulevard heet Paseo Maritimo. Onderstaand straatnaambord is gemaakt op een wijze, die je hier veel ziet: met tegeltjes. De Spanjaarden hebben een charmante wijze van verfraaiing van de omgeving en deze straataanduiding is er één van. Ik heb dan ook besloten om deze vakantie verder de rubriek Goedkope Oplossing voor Dure Dingen niet meer uit te voeren. Dat lukt hier gewoon niet. De Spanjaarden doen veel moeite om alles zo fraai mogelijk uit te voeren. Ze houden van franje, zogezegd. Deze tegeltjes zijn er een voorbeeld van en deze en volgende week, zal de rubriek dan ook “Charmante Oplossingen” heten.

Langs de boulevard staan veel palmbomen en op verschillende plekken worden deze door parkieten bewoond. Ze vielen ons op tijdens een fietstocht door het vele lawaai, dat ze maakten. Ik denk, dat hier een inmiddels groot geworden jong zijn kop buiten het nest steekt. Overigens hoorde ik ter plekke van een met een camper reizende Amsterdammer, dat ze ook in grote getale in het Vondelpark te vinden zijn en dat ze daar als een plaag worden ervaren, omdat ze de andere vogels verdringen.






Dit zal dan wel een ouderparkiet zijn.

In de buurt van Salou is het heerlijk toeven en werken. Wie opteert er niet voor zo’n “topfunctie” ?


De volgende foto is genomen van het andere einde van de boulevard in Salou. Het strand houdt hier op en er begint een rotsachtige kust.


En dan nu dus noodgedwongen de rubriek Charmante Oplossingen. Als wij nuchtere Nederlanders het regenwater van een balkonnetje moeten afvoeren, plaatsen wij een PVC-pijpje of misschien zelfs één van zink. De Spanjaarden zijn charmante mensen en máken er wat van. Hier een pijpje van aardewerk met een vissenkop als uitmonding. Leuk, hè?


Hier dan weer het einde van dit briefje uit Cambrils. Wij zijn in gedachten bij jullie. Liefs en groeten van Hens en

Ties.