20110618 Oerol

Hee, 18 juni 2011

Lieve en beste allemaal,

Onze trip naar Oerol.

De Aanloop.

Op 6 september 2010 zijn wij een dagje naar Terschelling geweest om een camping uit te zoeken voor ons voorgenomen verblijf daar met Oerol 2011. We namen een bootarrangement voor één dag en dat is dan inclusief fietsenhuur. Het was prachtig weer en ik kon het volgende plaatje maken van West-Terschelling, nu eens vanuit een ander perspectief dan het gebruikelijke.

En vorige week donderdag was het dan zover, dat we de oversteek met auto en caravan maakten met de boot van tien voor acht ’s avonds. We moesten een half uur van tevoren op de terminal aanwezig zijn en dat lukte natuurlijk goed. Het was prachtig weer en we konden die avond – ook tijdens de overtocht – van mooie uitzichten genieten. Om goed tien uur kwamen we op de camping aan en het was licht genoeg om de caravan goed neer te zetten. Er bleef zelfs tijd over om ook de satellietschotel op te stellen, zodat we na het donker worden, nog tv konden kijken.

Het wachten was geen straf.

Op de nadering van Terschelling vertoonde de atmosfeer zich van zijn mooiste kant.

Bij de verkenning van Terschelling had Camping Cupido in Hee onze voorkeur gekregen. Als we direct na Nieuwjaar zouden reserveren, mochten we wel op een plaats rekenen. Dat hebben we gedaan en we hebben inderdaad de plaats gekregen, waarom wij hadden gevraagd.

 Bij de camping ligt een meertje en daarachter, aan de noordzijde , ligt het Arjensduin, een mooie plek om ’s avonds even te verkennen. Vanaf het duin heb je in zuidelijke richting uitzicht op het meertje en het Wad.

Jullie weten wel, dat we graag wandelen en dat hebben we de afgelopen week dan ook veel gedaan. Zo is het goed mogelijk om vanaf de camping in ruim een half uur door de duinen naar West aan Zee, beter bekend als Paal 8, te lopen.

Ook zijn we naar de meest oostelijke strandovergang gereden bij Oosterend voor een wandeling langs het strand. Daar vindt je Strandpaviljoen Heartbreak Hotel :

De folder zegt over de locatie: “It's down at the end of a lonely street.”

Kennelijk heeft de uitbater een hoog Elvis Presley gehalte.

Een andere mooie wandeling voert door het Hoornsebos. Hij is 6,5 km lang. Halverwege de route ligt het koffiehuis Kaap Hoorn. Zoiets treffen wij niet veel bij onze wandelingen en deze keer hebben we dus de gelegenheid te baat genomen voor een kleine koffiepauze. Voor de knutselaars onder ons is een dergelijke onderneming zeer aan te bevelen wegens de kennelijk ruim overblijvende vrije tijd. Deze uitbater heeft een mooie hondenvilla gemaakt:

Villamax.

Het bordje met de VW-bus vermeldt: “Gone to the beach.” Max was er dus niet, maar wij kennen nog wel een naamgenoot, voor wie dit een ruime behuizing zou zijn.

Ondanks de vaak mooie omgeving is het moeilijk om in de heuvels of in duinterrein, waar weinig accenten in de kleuren zijn, een mooie natuurfoto te maken. Voor een eerste beoordeling van de mogelijkheden knijp ik dan altijd één oog dicht en meestal weet ik dan wel, dat de boodschap niet over zal komen. Maar ik denk, dat het hier wel lukt (als je de leesindeling inschakelt, krijg je mooiere beelden):

Op de grens van de Koegelwiecksdune en het Hoornsebos.

Zuidelijk van de grote, doorgaande weg over Terschelling, waar geen duinen meer zijn, vindt je polderland. Dit zijn wel zandgronden, maar zij liggen toch onder zeeniveau. Aan de Wadzijde is Terschelling dan ook goed voorzien van zware zeedijken. Veel boerderijen zijn hier op terpjes gebouwd.

Dit is ook Terschelling. De Horper Wielen met gezicht op Baaiduinen.

En dan is het zover – Oerol “breekt los”.

Nou ja, dat dachten wij tenminste vrijdag de 17^e. Maar eigenlijk was het een slow start. Pas ’s middags om een uur of drie begonnen de eerste optredens. Wij zijn  na eerst even op het Groene Strand te hebben gekeken lekker voor de wind fietsend naar Midsland gereden en hebben wat rondgekeken op het daar aanwezige festivalterrein:

Publiek voor het (pop-)podium op het festivalpark “De Westerkeyn” bij Midsland.

Het was er overigens wel druk, maar vooral op de in grote getale aanwezige terrassen. Toegang tot dit terrein is alleen mogelijk op vertoon van het Oerol-paspoort. Dit geldt ook voor de andere afgesloten festivalterreinen.

Op het terrein waar de fietsen moesten worden gestald, kwam ik ook deze bus tegen:

De “Oerolbus”, die onderweg is naar 2018, het jaar waarin de provincie Fryslân graag de culturele hoofdstad van de EU wil leveren. Zie ook:

http://www.fryslan2018.eu/

Overal zijn aparte fietsenstallingen ingericht. Met de auto gaan rijden is eigenlijk geen optie, want die kun je nergens kwijt. In de fietsenstallingen staan duizenden fietsen. Je wordt er nadrukkelijk naar verwezen:

want …………….

daar kom je niet langs met je fiets aan de hand ……………..

Persoonlijke verzorging.

Als er zoveel mensen op een kluitje bij elkaar zijn, is het natuurlijk van het grootste belang om de persoonlijke hygiëne goed in acht te nemen. Op Oeral maak je daar dan een act van:

VESPAQUA

DE MOBIELE BADERIE

V 17 Z 18 Z 19 M 20 D 21 W 22 D 23 V 24 Z 25 Z 26

Westerkeyn

Lekker in bad en tegelijk genieten van de natuur? Dat kan.

Vespaqua, ‘s werelds eerste mobiele Italiaanse badhuis, opent haar

deuren op deze editie van Oerol. Een badpremière! Een Vespa

Ape_500 uit 1966 is de locomotief, mooie chique baden zijn de

wagons, een ketelhuis is ons station, wachtend op de volgende

trein. Geen_badkleding mee? Helemaal niet erg, Vespaqua voorziet

in alles: badjas, slippers, badkleding, handdoeken.

The world’s fi rst ever mobile Italian bathhouse.

Het is ook mogelijk om op een meer natuurlijke manier de persoonlijke hygiëne te bevorderen. Wij gebruiken liever de douches op de camping, maar als je het weggetje oversteekt, kun je zó het meertje bij de camping inlopen. Als ze dat aan de overkant doen – en met Oeral gebeurt natuurlijk alles spontaan, zonder gêne en op een alternatieve manier – dan zie je het volgende:

Natuuropname.

Enfin, zo langzamerhand lijken alle Oerol-gangers wel aangekomen te zijn. De camping is volgestroomd – al kan er natuurlijk altijd nog meer bij – en we weten nu dus, waar we de komende 9 dagen aan toe zijn. Overigens is de sfeer heel relaxed. Het publiek is netjes en schoon en dat maak je op een overvolle camping wel eens anders mee. Ook de campingbeheerder doet zijn best om het toiletgebouw schoon te houden en het lijkt er op, dat hij daar voorbeeldig in slaagt. Volgende week kunnen we daar natuurlijk meer van zeggen.

Een volle camping tot aan de deuren van het toiletgebouw.

Tot zover maar weer dit berichtje. Hopelijk wordt het weer gauw beter. En anders trekken we toch gewoon de regenkleding aan en scheuren we op onze eigen manier over het eiland.

Groeten uit Hee, ook van Hens,

Ties