Lieve en beste allemaal,
Ondanks de nog frisse nachten – de temperatuur zakt nog tot onder de 7 graden C – is het weer de afgelopen week sterk verbeterd. Overdag worden temperaturen tot ongeveer 18 graden bereikt en met het zonnetje erbij is dat beslist aangenaam. Op het strand liggen de mensen al weer in de zon te bakken. Maar ’s avonds, als de zon ondergaat, daalt de temperatuur snel en aan het einde van menige avond zetten we het elektrische kacheltje nog even aan om het behaaglijk warm te hebben in de caravan. Gelukkig is het ook droog en dat blijft voorlopig ook nog even zo, als we de voorspellingen op www.zoover.nl tenminste mogen geloven.
Hij kan weer aan……. de korte broek! Wat, te lang? Nou doe, ik ben Frans Derks of Ignaas van Swieten niet!
Met het mooie weer komen er vogels van diverse pluimage weer uit allerlei hoeken en gaten te voorschijn. Behalve de meeuwen zagen we wel een heel bijzondere vogel verschijnen.
Bromvogel.
Ook in het duingebied tussen Monte Gordo en Vila Real worden weer vele vogel(tjes) verwacht en de “woningbouwvereniging” heeft zich reeds op deze invasie voorbereid.
Ik ken straten, waar de postbode meer moeite moet doen om het juiste adres te vinden.
De camping loopt steeds voller. Eigenlijk zijn wij op een goed tijdstip aangekomen om nog een mooi plaatsje te kunnen vinden. Zeker als je geen moover hebt, is het moeilijk om in deze zandbak nog een goede plaats te vinden. Maar ook buiten de camping valt het op hoeveel trekkers er zijn. Er zijn heel veel plaatsen, waar je campers ziet staan. En ook het aantal campers lijkt ieder jaar toe te nemen. Sommige eigenaren vinden het nodig om op hun voertuig aan te geven, wat hen naar deze of andere contreien heeft gedreven. Toen we drie jaar geleden in Noorwegen waren bij het mooie Geiranger, zagen we een Duitse camper met vertaald het opschrift:”Wij verbrassen de erfenis van onze kinderen”. Het is voor hen te hopen, dat deze mensen aan het eind van hun kapitaal niet nog een paar jaren leven over hebben, want ik vraag mij wel af, hoe hun kinderen dan met hun dan behoeftige ouders om zouden gaan.
Charmanter vind ik het volgende Duitse opschrift:
Ook prima is natuurlijk de volgende kort-maar-krachtige groet.
En deze Duitsers komen pas weer thuis, als ze tot op het bot versleten zijn.
Er worden in de Algarve vaak markten gehouden. Het is een aangenaam tijdverdrijf om daar even rond te kijken. Zaterdag was er markt in Castro Marim, zo’n 6 km van hier. Het was er gezellig druk. Bij één stand stond aangegeven, dat het verboden was te fotograferen. Nou, dat is een uitdaging natuurlijk. Eens goed gekeken, wat er in de aanbieding was. Onder andere een hele tafel vol met kruiden, die in doosjes verpakt waren. Per doosje stond aangegeven tegen welke kwaal de kruiden helpen. Je kent de onderwerpen wel: cholesterol, prostaatklachten, impotentie, doorbloeding, nervositeit, ongesteldheid, etc. Je moet erin geloven, dus. Toch maar even een foto gemaakt van deze tafel. De marktkoopman – een klein mannetje overigens – kwam op mij af en begon mij en mijn fototoestel te stompen: of ik niet gezien had, dat fotograferen niet op prijs werd gesteld. Omdat ik dat stompen niet op prijs stelde, dreigde ik terug te stompen.
Hij ging toen schielijk naar zijn auto om iets te pakken. Nou, daar wacht ik niet op, want je weet nooit wat een kwaaie Portugees doet. Dus: doorlopen, Hens! Even later zagen we hem met een ijzeren staaf in zijn handen staan. Gelukkig kwam hij verder niet achter ons aan. Aan echte ellende heb je niets! Maar met de foto kan ik laten zien, wat voor wondermiddelen deze man in de aanbieding heeft. Je moet dan echter wel digitaal inzoomen om alle etiketjes goed te kunnen bekijken en dat lukt niet in deze brief.
Er is veel kleding te koop op de markt en dus ook schoeisel. Hierbij dan ook een gratis advies voor mevrouw Kamsma voor een passend hoedje.
Adidas-hoedje.
Donuts: € 1,--.
Onderstaand bootje hebben we al eerder gezien, maar nu is de aankleding van deze rotonde af. De naam van de boot: Deus Me Proteja – God beschermt me. Nou, dat mag ook wel, want met deze bootjes gaan de vissers van Monte Gordo dus elke dag, als het weer geschikt lijkt, de oceaan op. Op zich zijn ze erg zeewaardig, maar als het weer omslaat, zijn het natuurlijk toch notendopjes. Zelf heb ik eens op het IJsselmeer met mijn Waarscheepje 600 SV een weersomslag meegemaakt bij volstrekt heldere hemel van windkracht 3 à 4 naar 7. Binnen de kortste keren stonden de schuimkoppen – daar zijn ze weer – op het water. Dan is het maar goed, dat Deus Me Proteja. Overigens ben ik van mening, dat enige vakkundige eigen inbreng hierbij ook geen kwaad kan.
Religieus zijn ze hier overigens bijzonder. Dat houdt niet in, zoals in Calvinistische landen, dat het hier ’s zondags een dooie boel is. Je kunt hier op zondag gewoon naar de supermarkt en ’s morgens is er vers brood.
Neen, de religie wordt hier meer in symbolen beleefd. Veel huizen hebben een religieus ornament. Onderstaande foto toont een “tableau” boven een voordeur van de S.(agrada) Familia. Baat het niet, het staat toch mooi.
Vandaag zullen Peter en Paula arriveren. Het is al zo’n beetje traditie, dat we op de dag van aankomst bij elkaar de avondmaaltijd gebruiken. Wij zijn dus de gastheer en zien uit naar hun komst.
Tot zover maar weer. Veel groeten, mede namens Hens, vanuit het voorjaar in de Algarve.
Ties
