Lieve en beste allemaal,
Vorige week zondag zijn Peter en Paula ook in Monte Gordo gearriveerd. We hebben hen die dag uitgenodigd voor het avondeten. Uit ervaring weten wij, dat dat prettig is, want zo’n dag van aankomst is toch al hectisch, omdat je van alles moet regelen voor je standplaats en de inrichting daarvan. Bovendien is het natuurlijk heel gezellig. Hoewel de avonden hier nog fris zijn, was het met het kacheltje in de voortent toch behaaglijk. In hoeverre de inwendige brandstof hier mede een bijdrage aan heeft geleverd, is vooralsnog niet te meten.
Nog even gezellig natafelen.
Lieflijk voorjaar
We hebben de indruk, dat het voorjaar iets later is dan vorig jaar. Dat komt dan door de veel koudere winter. Als jullie het koud hebben, is het hier ook relatief koud. Maar nu is het dan zover, dat bomen, struiken en planten beginnen te bloeien. Per dag wordt het kleuriger in de heuvels van het achterland. Overigens is het de afgelopen twee weken hier prima weer geweest. Het zonnetje is er steeds goed bij en dat maakt het buiten zeer aangenaam en bij activiteiten, zoals het maken van wandelingen, is het zelfs al weer warm te noemen.
Een bloeiend amandelboompje.
Gevaar op de camping
Een mooi klimaat brengt ook weer onbekende gevaren met zich mee. Daarvan is niet ieder zich altijd bewust. Bekend zijn de verhalen van de last-minute reizigers, die verzuimen voorzorgmaatregelen te nemen tegen bijvoorbeeld zoiets eenvoudigs als malaria.
Hier levert de processierups een gevaar op. Je kunt hun nesten vinden in de boomtoppen. Op onderstaande foto in het midden. Het lijkt wel een heel grote ingepopte rups. Op een gegeven moment verlaten de rupsen het nest en vallen ze op de grond. Als ze bedreigd worden kunnen ze gif in het rond spuiten, waar je beter niet mee in aanraking kunt komen. Je krijgt er verschrikkelijke uitslag van en moet dus direct naar de dokter. Ook het inademen van de haartjes is zeer gevaarlijk. Ik hoorde ook van een hond, die aan de rupsen had gelikt en daarvan zo gewond was geraakt, dat hij zijn tong moest missen. De campingeigenaar laat zo nu en dan de nesten verwijderen of ze worden geheel doodgespoten. Belangrijk is dus afstand bewaren en je ervan vergewissen, dat er zich geen nesten boven je caravan, tent of zitplaats bevinden.
Nest van de processierups.
En als ze op de grond zijn gevallen, kun je zoiets vinden.
Rupsenprocessie.
Dat het de afgelopen winter veel heeft geregend is in het landschap nog wel te zien, al is het op veel plaatsen al weer kurkdroog. Maar in de heuvels is het op de lage plaatsen nog vaak nat. Niet overal kan het water wegkomen en soms moet je dan met veel gevoel voor evenwicht droge voeten bewaren door over een paar neergelegde stenen te balanceren.
Rechtop blijven en niet uitglijden.
De dood van een Agave is te vergelijken met die van het mannetje van de Zwarte Weduwe (en dan bedoel ik niet Gretta Duisenberg): je mag één keer vlammen en dan is het gebeurd.
(A)gave dood (!)?, maar nog niet omgevallen. Die op de voorgrond zijn nog niet zover.
Zwarte Weduwe (Brrrrrrrrrrrrrrr………!!!!!!). (Internetfoto).
Portugal is natuurlijk een land, dat het van het toerisme moet hebben. Op één van de vele vrije camperkampeerplaatsen zag ik deze ondernemer met zijn waren venten. In Nederland is het gewoon het IJsboerke.
Op onze wandelingen is het vaak uitkijken met andere honden. Zo langs het strand valt het meestal wel mee, maar in het achterland zijn er bij de afgelegen huizen en boerderijen veel honden en vaak lopen ze nog los ook. Deze honden kunnen zeer agressief zijn jegens Nicky. Gelukkig werkt de truc met de steen nog steeds goed. Zelfs als je doet, alsof je een steen van de grond opraapt en deze dreigt te gooien in de richting van de honden, is dit vaak genoeg om ze afstand te laten bewaren.
Maar zelfs door kleine hondjes wordt Nicky belaagd. Dit Chihuahua-mannetje meent nog stimulerende geuren te ruiken bij ons hondje. Merkwaardig, want Nicky is ontdaan van baarmoeder en eierstokken. En goed ook, want ze is nooit meer loops geweest.
Bij deze hondjes lijkt ze wel groot, maar bij de kwal op het volgende plaatje is onze Nicky een klein hondje. En ze weegt toch zo’n 11 kg.
Kwalletje.
De zomer nadert weer. Ook hier moeten de strandondernemers na de winter hun zaakjes weer oplappen en in orde brengen. De spulletjes krijgen dus weer een fris verfje. En zoals overal, heb je ook hier uitvoerders en opzichters.
Ik ken nu iemand, die gemakkelijk tot zijn 70e kan “werken”, alvorens hij gepensioneerd moet worden.
Carnavalsoptocht in Loulé.
Vanmiddag was de eerste van drie carnavalsoptochten in Loulé, iets ten Noorden van Faro. Deze optocht werd aangekondigd als één van de mooiste van Portugal en voor ons dus een reden om er een kijkje te nemen.
Het parcours van de optocht besloeg een gebied van ongeveer de hele Nieuwestad in Leeuwarden, waarbij aan de ene kant werd heen-, en aan de nadere kant werd teruggereden en gelopen, maar dan zonder water er tussenin (om maar volledig te zijn). Het gebied is geheel afgezet en aan het gezicht onttrokken door schuttingen. Je moest een kaartje kopen, om er binnenin te kunnen kijken. Kosten: € 2,-- p/p. We vroegen Peter en Paula mee.
We waren mooi op tijd en dus kon er nog even gewinkeld worden. Natuurlijk werd er gezocht naar passende attributen voor deze gelegenheid. Dat lukte de dames uitstekend. Kijk maar:
Ken’t skele, juh, at ’t haar maar goet sit!
Om de optocht in goede banen te leiden, was er een grote groep officials in touw. De mensen waren zeer herkenbaar aan hun uniforme aankleding. Hierbij een afbeelding van iemand, die het feesten (en beesten) pas een paar uren later in zijn agenda heeft staan:
Goed toezicht is uiteraard zeer belangrijk en ook voor de brandveiligheid wordt gezorgd. De wagens zelf zijn voor een groot deel uit papierproducten opgebouwd en als er iets misgaat, moet je er dus snel bij zijn. De bombardiers zijn dan ook paraat:
Hieronder dan nog een paar sfeerplaatjes uit de optocht:
De “dame” met het blauwe topje, is dus een man.
Dus de groeten uit de Algarve en Loulé in het bijzonder. Wij blijven hier nog even!
Tot de volgende week maar weer. Veel liefs en groeten,
Mede namens Hens,
Ties
